მას შემდეგ, რაც მთელმა მსოფლიომ წიაღისეული საწვავის ალტერნატივების ძიება დაიწყო, საჭირო გახდა ისეთი მოწყობილობის აღმოჩენა და ტექნოლოგიების განვითარება, რომელიც ხელს შეუწყობდა ენერგიის შენახვასა და შემდგომში მის გამოყენებას. მეცნიერებს აქვთ გარკვეული მიღწევები ამ დარგში, თუმცა ჯერ კიდევ ძალიან ბევრია საჭირო იმისთვის, რომ ენერგიის შენახვის სისტემებმა და ტექნოლოგიებმა სრულყოფილი წინააღმდეგობა გაუწიოს წიაღისეულ საწვავს.

ენერგიის შენახვის ტექნოლოგიას პირველ რიგში განაპირობებს ის ფაქტორი, თუ რა წყაროებიდან არის მიღებული ეს ენერგია. ამის გათვალისწინებით, ენერგიის შენახვის სხვადასხვა მეთოდი არსებობს. ენერგიის წყაროებს კი ენერგიის ფორმები განსაზღვრავს.

ბუნებაში არსებობს ენერგიის შემდეგი ფორმები: ქიმიური ენერგია, გრავიტაციული პოტენციური ენერგია, ელექტრული პოტენციური ენერგია, ელექტრული, ტემპერატურული ცვლილების, სითბური და კინეტიკური ენერგია. ენერგიის შენახვა გულისხმობს ძნელად შესანახი ფორმებიდან (ელექტროენერგია, კინეტიკური ენერგია და ა.შ) ენერგიის გარდაქმნას უფრო მოსახერხებელ ფორმად.

ცნობილია ენერგიის შენახვის ქიმიური, ელექტროქიმიური, ელექტრული, თერმული და მექანიკური მეთოდები.

განვიხილოთ ეს ფორმები:

ენერგიის შენახვის ქიმიურ მეთოდს განეკუთვნება წყალბადის უჯრედები, რომელიც გულისხმობს ენერგიის შენახვას წყალბადის იონების სახით, შემდეგში სუფთა და უსაფრთხო ენერგიის გამომუშავების მიზნით.

ელექტროქიმიურ მეთოდს განეკუთვება ბატარეები, რომლის პრინციპიც ჰგავს წყალბადის უჯრედების მეთოდს, თუმცა განსხვავება ისაა, რომ ბატარეები წყალბადის უჯრედების მსგავსად არ გამოიმუშავებენ ენერგიას - მათში ხდება უკვე გამომუშავებული ელ.ენერგიის დაგროვება და შემდეგ გამოყენება.

ენერგიის შენახვის ელექტრული მეთოდი, რომელსაც წარმოადგენს კონდენსატორები და ორმაგი ფენის კონდენსატორები, რაც ასევე ბატარეის მსგავსი ტექნოლოგიაა და ახდენს გამომუშავებული ენერგიის აკუმულირებას შემდგომში გამოყენების მიზნით. ორმაგი ფენის კონდენსატორებს შედარებით დიდი მოცულობის ელ.ენერგიის შენახვის შესაძლებლობა აქვს. 

ელექტრული მეთოდია ასევე ზეგამტარი მაგნიტური ენერგიის შენახვის ტექნოლოგიაც, რომელიც მომხმარებლებს საშუალებას აძლევს პირდაპირ ქსელიდან მიიღოს და შეინახოს ელ.ენერგია. შენახვის ეს მეთოდი მეტად ხელსაყრელია, რადგან მომხმარებელს შესაძლებლობა უჩნდება დღეღამური ტარიფის შემთხვევაში ქსელიდან შეისყიდოს იაფი ელექტროენერგია და პიკური დატვირთვების დროს გამოიყენოს. 

ენერგიის შენახვის თერმული მეთოდი, რომელიც თერმული ენერგიის შენახვას გულისხმობს შემდგომში შენობა-ნაგებობების გაგრილების, ან გათბობის მიზნით, უკვე ძალიან დიდი ხანია გამოიყენება.

რაც შეეხება მექანიკურ მეთოდს, მას მიეკუთვნება ჰიდრავლიკური აკუმლატორი და მუშაობის პრინციპს წარმოადგენს დიდი დაწოლის შედეგად ენერგიის წყაროს რეზერვუარებში ჩაჭირხვნა. ამის კარგი მაგალითია კომპრესირებული ბუნებრივი გაზი.

საბოლოოდ კი გვინდა ვისაუბროთ ჰიდროელექტროენერგიის შესახებ, რომელსაც გარდა ელ.ენერგიის წარმოების ფუნქციისა, ენერგიის შენახვის შესაძლებლობაც გააჩნია. ეს ეხება რეზერვუარიან და ჰიდრომააკუმულირებელ ელექტროსადგურებს. რეზერვუარიან ჰიდროელექტროსადგურებს შეუძლია სეზონურად, ან დღეღამურად შეინახოს რეზერვუარში წყალი და მაშინ მიაწოდოს სისტემას ელ.ენერგია, როდესაც ამის საჭიროება ყველაზე მეტად დადგება. ხოლო, რაც შეეხება ჰიდრომააკუმულირებელ ელექტროსადგურს, მისი დანიშნულება ელექტროენერგიის წარმოებასთან ერთად ენერგოსისტემის მინიმუმის საათებში ქვედა რეზერვუარიდან ზედა რეზერვუარში წყლის ატუმბვას წარმოადგენს, რომელსაც სადგური პიკური დატვირთვების დროს იყენებს.