„ინვესტორების ინტერესი საქართველოს ენერგოსექტორის მიმართ თურქეთთან დამაკავშირებელი 500 კილოვოლტიანი გადამცემი ხაზის მშენებლობას უკავშირდება. ელექტროენერგია, როგორც ნავთობი, თუ არის გადამცემი ხაზები და არსებობს გასაღების საშუალება, თავის მომხმარებელს ყოველთვის იპოვის,“ – ამბობს კვლევების ცენტრ „მსოფლიო გამოცდილება საქართველოსთვის“ ენერგეტიკული კვლევების დირექტორი მურმან მარგველაშვილი.
2013 წლის ორ კვარტალში ქვეყანაში განხორციელებული ინვესტიციები დარგების მიხედვით ასე ნაწილდება: ენერგოსექტორი - 29% , დამუშავებითი მრეწველობა - 25%, ტრანსპორტი და კავშირგაბმულობა - 2%, მშენებლობა - 17% საფინანსო სექტორი - 6%, დანარჩენი 4% კი სხვა დარგებზე ნაწილდება.
ეკონომიკის დოქტორის, სოსო არჩვაძის შეფასებით, ენერგოსექტორი გამოირჩევა კაპიტალის კონცენტრაციის, სამუშაო ძალისა და სამუშაო ადგილების სიდიდის მიხედვით:
ენერგეტიკის მინისტრის მოადგილე ილია ელოშვილი ამბობს, რომ 2013 წელს ინვესტიციების რაოდენობა ენერგოსექტორში 20 პროცენტით გაიზარდა:
საქართველოს ენერგეტიკის სამინისტროს ინფორმაციით, 2013 წელს დაიწყო სამცხე–ჯავახეთში ორი ჰესის „არაკალ ჰესის“ და „აბულაი ჰესის“ მშენებლობა. პირველ შემთხვევაში ინვესტიციის რაოდენობამ 21,500,000 აშშ დოლარი შეადგინა, მეორე ჰესის ასაშენებლად კი 39,500,000 აშშ დოლარი დაიხარჯება.
აჭარაში შენდება „შუახევი ჰესი“ და „სხალთა ჰესი“. ორივე პროექტის სავარაუდო ინვესტიცია 300 მლნ აშშ დოლარია.
სოსო არჩვაძის შეფასებით, განვითარებულ ქვეყანას სჭირდება მეტი ენერგეტიკული რესურსი:
„რომ განავითაროთ ჩვენი ჰიდრორესურსები, ამჟამინდელი 8–9 მილიარდ კილოვატსაათი ელექტროენერგიის ნაცვლად, თუ პოტენცია მთლიანად იქნება გამოყენებული, ვაწარმოოთ 80–100 მილარდ კილოვატსაათ ენერგიამდე. ეს პოტენციალი აქვს ჩვენს ჰიდრორესურსებს. თუ ამ მიმართულებით წავალთ ეს არ უნდა იყოს ექსპორტზე დამოკიდებული წარმოება. პარალელურ რეჟიმში უნდა მოხდეს რეალური სექტორის განვითარება. უნდა მოხდეს არა მხოლოდ ელექტროენერგიის ექსპორტი, არამედ ენერგოტევადი პროდუქციის ექსპორტი. ეს გაცილებით მომგებიანი იქნება საქართველოსთვის და უფრო მეტ სამუშაო ადგილებს შექმნის.“
წყარო: http://www.netgazeti.ge/GE/105/business/24955/